Profesor zw. dr hab. Małgorzata Leyko należy do wybitnych naukowców Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Łódzkiego. Wyróżnia się zarówno dorobkiem naukowym, dydaktycznym, jak i organizacyjnym. Pracuje w Uniwersytecie Łódzkim od 1978 r., początkowo na etacie asystenta, potem adiunkta i od 2017 r. profesora zwyczajnego. Od 2002 r. kieruje Katedrą Dramatu i Teatru.
Jej wkład w dorobek naukowy Uczelni jest znaczący i – co warto podkreślić – od wielu lat zorientowany na kontakty międzynarodowe. Zajmuje się badaniami nad teatrem niemieckojęzycznym wieków XIX–XXI, teatrem żydowskim w Polsce, polsko-niemieckimi stosunkami teatralnymi oraz teoriami teatralnymi od początku XIX w. Z tego zakresu opublikowała autorskie opracowanie Reżyser masowej wyobraźni. Max Reinhardt i jego teatr dla pięciu tysięcy (2002), Teatr w krainie utopii (2012) oraz liczne artykuły i rozprawy. Jest redaktorem tomów zbiorowych Łódzkie sceny żydowskie (2000) i Teatr masowy – teatr dla mas (2011) oraz współredaktorem kilkunastu książek wydanych w Polsce i w Niemczech, w tym wspólnie z Anną Kuligowską-Korzeniewską tomu Teatr żydowski w Polsce (1998). Ważną część Jej dorobku naukowego stanowią przekłady z języka niemieckiego, m.in. podręcznika Wprowadzenie do nauki o teatrze Christophera Balme’a (wspólnie z Wojciechem Dudzikiem, 2003; wyd. II – 2005) oraz kolejnych tomów w serii „Theatroteka”: Georga Fuchsa O scenie przyszłości (2005), Maxa Reinhardta O teatrze i aktorze (2006), Ludwiga Tiecka O cudowności u Shakespeare’a (2006), wspólnie z Wojciechem Dudzikiem Ekspresjonizm w teatrze niemieckim (2009) oraz Oskara Schlemmera Eksperymentalna scena Bauhausu (2010). Przełożyła na język polski także dramaty Petera Turriniego, Gerta Jonkego i Arthura Schnitzlera.
Małgorzata Leyko współpracowała ze znanymi ośrodkami zagranicznymi, takimi jak Instytut Teatrologii Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium, Instytut Teatrologii Stosowanej Uniwersytetu Justusa Liebiga w Giessen oraz Uniwersytet w Viterbo we Włoszech. Owoce tej współpracy to liczne publikacje i projekty, m.in. międzynarodowy projekt badawczy finansowany przez Polsko-Niemiecką Fundację na rzecz Nauki – Deutsch-Polnische Wissenschaftsstiftung – „SCENA, czyli MOST. Teatr i dramat jako czynniki polsko-niemieckiego transferu kulturowego po roku 1989” (2010–2014). Szczególnie duże znaczenie miała współpraca z Instytutem Teatrologii Uniwersytetu Wiedeńskiego, gdzie w roku akademickim 2004/2005 Małgorzata Leyko została zaproszona jako visiting professor i prowadziła wykład, konwersatoria oraz seminaria poświęcone teatrowi i dramatowi polskiemu. O uznaniu Jej zasług na polu międzynarodowym świadczy zapraszanie prof. Leyko do zagranicznych komisji doktorskich i habilitacyjnych oraz recenzowania niemieckich i austriackich publikacji naukowych.
W 1995 r. prof. Małgorzata Leyko rozpoczęła w Uniwersytecie Łódzkim jako prekursorka studia nad scenami żydowskimi w Polsce. Jej publikacje z tego zakresu stanowią niebagatelny wkład zarówno w dorobek naukowy UŁ, jak i badań nad diasporą żydowską w Polsce.
Najnowsze prace naukowe prof. Małgorzaty Leyko dotyczące awangardy teatralnej Europy Środkowo-Wschodniej oraz tańca w XX i XXI w. stanowią przede wszystkim znaczący wkład w najnowsze badania teatrologiczne w Polsce. Tym samym dorobek naukowy prof. Leyko przyczynia się do zwiększenia widoczności naszej Uczelni w kraju i w Europie.
Podsumowując dorobek naukowy Pani Profesor, należy zwrócić uwagę, że Jej pozycja naukowa została potwierdzona uznaniem w interdyscyplinarnych gremiach, m.in. w Polskim Towarzystwie Badań Teatralnych, gdzie od 2012 r. Małgorzata Leyko pełni funkcję wiceprzewodniczącej; w Komitecie Nauk o Sztuce PAN, którego w latach 2011–2015 była wiceprzewodniczącą, a w latach 2016–2019 członkiem; w Komitecie Nauk o Kulturze PAN, w którego prezydium zasiadała w latach 2011–2015, a następnie była jego wiceprzewodniczącą (2016–2019).
Profesor Małgorzata Leyko ma też znaczące osiągnięcia dydaktyczne. Wypromowała czterech doktorów, była promotorką około dziewięćdziesięciu prac magisterskich. W latach 1999–2002 wprowadziła reformę programu studiów kulturoznawczych, dostosowując go do Strategii Bolońskiej, a kolejnym osiągnięciem dydaktycznym było stworzenie – pierwszego w Polsce – programu studiów „Produkcja teatralna i organizacja widowisk” o profilu praktycznym.
Zaangażowanie w podnoszenie poziomu programu studiów stało się cechą wyróżniającą działania prof. Leyko w Uniwersytecie Łódzkim. W latach 2016–2019 była członkiem Polskiej Komisji Akredytacyjnej i wiceprzewodniczącą Zespołu nauk humanistycznych, od 2016 r. jest przewodniczącą Wydziałowej Komisji ds. Jakości Kształcenia, a obecnie również pełnomocnikiem Rektora UŁ ds. jakości kształcenia i przewodniczącą Uczelnianej Rady ds. Jakości Kształcenia.
Małgorzata Leyko wyróżnia się także dorobkiem organizacyjnym. W kadencjach 2005–2008, a następnie 2012–2016 i 2016–2020 była prodziekanem Wydziału Filologicznego UŁ ds. studiów na kierunkach dziennikarstwo i komunikacja społeczna oraz kulturoznawstwo.