PROFIL PRACOWNIKA: Małgorzata Wrzesień

Wykształcenie

1996 – 2001r. studia magisterskie Uniwersytet Łódzki Wydział Fizyki i Chemii Kierunek Fizyka. Praca magisterska na temat: „Kształt widma cząstek alfa emitowanych z grubych tarcz jądrowych”.

Obrona pracy odbyła się 29. 06. 2001 roku. 2001 – 2006r. studia doktoranckie Uniwersytet Łódzki Wydział Fizyki i Chemii Kierunek Fizyka. Rozprawa doktorska na temat: „Ocena ekspozycji zawodowej na promieniowanie jonizujące pracowników Zakładów Medycyny Nuklearnej”. Obrona rozprawy odbyła się 21. 02. 2007 roku.

Doświadczenie zawodowe
01. 10. 2002 – 30. 09. 2007 byłam asystentem na Wydziale Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego w Katedrze Fizyki Jądrowej i Bezpieczeństwa Radiacyjnego. W tym czasie podjęłam studia doktoranckie na Wydziale Fizyki i Chemii, kierunek Fizyka. W trakcie studiów moje zainteresowania naukowe skierowałam w stronę fizyki medyczny zajmując się zagadnieniami związanymi z ochroną radiologiczną personelu medycznego pracującego w narażeniu na promieniowanie jonizujące. Zgłębiając zagadnienia dotyczące dozymetrii indywidualnej podczas współpracy z Zakładem Ochrony Radiologicznej Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi zaangażowałam się w roku 2004 w badania prowadzone przez Klinikę Chirurgii Onkologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi dotyczące narażenia personelu medycznego podczas wykonywania zabiegów biopsji węzła wartowniczego u pacjentów cierpiących na nowotwór piersi i czerniaka. Wówczas to zgłębiłam problem oceny narażenia personelu dokonywanej przy użyciu wysokoczułych detektorów termoluminescencyjnych począwszy od strony stosownych materiałów oraz metody pomiaru dawek promieniowania jonizującego na ręce personelu uczestniczącego w procedurze lokalizacji oraz biopsji węzła wartowniczego poprzez zagadnienia dotyczące kalibracja detektorów na specyfice i trudnościach pomiarowych kończąc.

Doświadczenia zebrane w tym czasie umożliwiły mi próbę oceny ekspozycji zawodowej na promieniowanie jonizujące pracowników Zakładów Medycyny Nuklearnej, która stała się później podstawą mojej rozprawy doktorskiej. Wynikiem tej kompleksowej analizy narażenia personelu było nie tylko wskazanie, że dozymetr pierścionkowy stosowany standardowo w zakładach medycyny nuklearnej do pomiaru dawek promieniowania jonizującego na ręce pracowników rejestruje dawkę średnio 5-krotnie niższą niż dawka, jaką otrzymują opuszki trzech najbardziej narażonych palców: wskazującego, kciuka i środkowego ale przede wszystkim zbadanie zależności pomiędzy dawką mierzoną rutynowo za pomocą dozymetru pierścionkowego a dawką otrzymywaną przez inne fragmenty dłoni. Badania, które przeprowadziłam w pięciu niezależnych Zakładach Medycyny Nuklearnej umożliwiają (bez potrzeby uregulowań prawnych) bieżącą kontrolę wielkości narażenia rąk personelu przy użyciu opracowanych czynników korekcyjnych w oparciu dawkę zarejestrowaną przez dozymetr pierścionkowy. Publikacja o tytule: „Hand exposure to ionising radiation of nuclear medicine workers” będąca owocem tych badań otrzymała we wrześniu 2010 roku nagrodę zespołową II stopnia Polskiego Towarzystwa Badań Radiacyjnych im. Marii Skłodowskiej-Curie.

W kwietniu 2007 roku zdobyłam uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej typu R. Od 01. 10. 2007 aż do chwili obecnej jestem adiunktem na Wydziale Fizyki i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Łódzkiego w Katedrze Fizyki Jądrowej i Bezpieczeństwa Radiacyjnego. W tym czasie w kręgu moich zainteresowań nadal pozostawał problem narażenia personelu zatrudnionego w zakładach medycyny nuklearnej. Tym razem jednak skoncentrowałam się na narażeniu, którego źródłem jest promieniowanie jonizujące pochodzące od innych niż 99mTc radionuklidów m.in. 131I oraz 153Sm. W dniach 7 – 18. 07. 2008 roku uczestniczyłam w szkole letniej WE-Heraeus Physics Summer School: Protection of Humans and Their Environment Against Ionising w Niemczech. Byłam członkiem grupy badawczej w eksperymencie radiobiologicznym przeprowadzonym w Laboratorium Ciężkich Jonów Uniwersytetu Warszawskiego, którego wyniki zostały zaprezentowane w Warszawie podczas XIV Międzynarodowego Kongresu Badań Radiacyjnych (28 – 1. 09. 2011). Badanie wyników dotyczących ekspozycji rąk pracowników zakładów medycyny nuklearnej podczas podawania radiojodu zostały przedstawione podczas corocznego kongresu Europejskiego Stowarzyszenia Medycyny Nuklearnej, Birmingham, Wielka Brytania, 15 – 19. 10. 2011. W tym samym roku temat „Badanie narażenia personelu i środowiska w Zakładach Medycyny Nuklearnej”, którego podstawą było dokonanie oceny narażenia personelu i otoczenia od promieniotwórczego 153Sm podawanego pacjentom w leczeniu przerzutów nowotworów do kości, uzyskał finansowanie z funduszu wydziałowego w ramach konkursu dla młodych pracowników naukowych. Temat ten realizowałam również we współpracy z Instytutem Medycyny Pracy w Łodzi. W 2011 roku (a następnie w 2013 roku) byłam wykonawcą projektu realizowanego przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - Państwowy Zakład Higieny (NIZP-PZH) koordynatorem był Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy (CIOP-PIB) w Warszawie. Grant: Ocena narażenia pracowników na promieniowanie jonizujące od izotopów promieniotwórczych w zakładach medycyny nuklearnej. Finansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR) nr II.B.14 w ramach II etapu programu wieloletniego: Poprawa bezpieczeństwa i warunków pracy na lata 2011 - 2013. Od 1. 07 do 30. 11. 2011 r. przebywałam na zwolnieniu lekarskim, 1. 12. 2011 roku rozpoczęłam urlop macierzyński, który zakończył się 16. 05. 2012 roku. W 2012 roku ponownie uzyskałam finansowanie z funduszu wydziałowego w ramach konkursu dla młodych pracowników naukowych na realizację tematu: „Ocena narażenia personelu podczas diagnostyki techniką PET/CT”. Pod koniec 2012 roku rozpocząłem badania dotyczące ekspozycji pacjentów poddawanych rentgenowskim badaniom stomatologicznym. W 2013 roku rozpocząłem wstępne badanie w jednym z ośrodków radioterapii dotyczące rozkładu pól promieniowania neutronowego wokół akceleratorów cząstek naładowanych stosowanych w tej gałęzi medycyny. W tym samym roku zainteresowałam się kwestią narażenia personelu medycznego w czasie realizacji procedur diagnostycznych z użyciem. W 2014 roku rozszerzyłam obszar zainteresowania o procedury produkcji i iniekcji tego radiofarmaceutyku. W obszarze zainteresowania znalazły się dawki równoważne zarówno na skórę rąk jak i soczewki oczu czy tarczycę pracowników jednostek produkujących radiofarmaceutyki. Rezultatem tych badań są nie tylko publikacje naukowe, które ukazały się m.in. w Journal of Radiological Protection, Physica Medica, Australasian Physical & Engineering Sciences in Medicine czy Radiation Protection Dosimetry, ale również praca doktorska, której jestem promotorem pomocniczym (obrona pracy odbyła się 7 listopada 2018 roku). Pozostając nadal w zakresie materiałów termoluminescencyjnych kontynuuję rozpoczęte w 2015 roku badania zjawiska fototransferu w dozymetrii termoluminescencyjnej (PTTL) do wyznaczania dawek w szczególnych warunkach. W ostatnim roku akademickim rozpoczęłam tematykę związaną z oceną narażenia na promieniowanie jonizujące pacjentów województwa łódzkiego poddawanych rentgenowskim badaniom stomatologicznym.

Projekty badawcze