PROFIL PRACOWNIKA: Mariusz Bartosiak

1982-1985 — studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego; kierunek: matematyka, specjalność: matematyka teoretyczna.

1985-1989 — studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego; kierunek: kulturoznawstwo, specjalność: teatrologia.

2.11.1989 — egzamin magisterski, praca magisterska nt. „Gramatyka mitu Hipolita i Fedry”; promotor: dr Sławomir Świontek, recenzent: dr Danuta Szajnert; (tytuł magistra kulturoznawstwa).

1.10.1991 — zatrudnienie na stanowisku asystenta w Zakładzie Dramatu i Teatru (Katedra Teorii Literatury, Teatru i Filmu UŁ).

23.09.1999 — obrona rozprawy doktorskiej nt. „Dynamika formy dramatycznej. Wprowadzenie do modelowania złożoności działania dramatycznego” przed Radą Wydziału Filologicznego UŁ; recenzenci: dr hab. Joanna Ślósarska, prof. dr hab. Michał Tempczyk (stopień doktora nauk humanistycznych).

1.10.1999 — zatrudnienie na stanowisku adiunkta w Katedrze Dramatu i Teatru (Instytut Teorii Literatury, Teatru i Filmu UŁ).

1.10.2000-30.09.2012 — koordynator, a następnie (od 1.10.2003) kierownik specjalizacji teatrologicznej na kierunku filologia polska, realizującej dwie kolejne wersje autorskiego programu studiów.

1.10.2001-30.09.2006 — kierownik (i autor programu) Podyplomowego Studium Animacja Teatralna.

13-26.04.2008 — pomysłodawca tematu i udział w Erasmus Intensive Programme „Everyman Today and Tomorrow: Motif and character in European literature, theatre, media” zorganizowanym przez Katedrę Dramatu i Teatru UŁ oraz Katedrę Dramatu i Poezji Angielskiej UŁ we współpracy z University of Primorska (Koper, Słowenia), Uniwersity of Tartu (Tartu, Estonia) i University of Technology (Kaunas, Litwa) — wykład nt. „History and Origin of the Topos of Everyman”.

8-13.09.2008 — cykl wykładów nt. “Trends in Contemporary Polish Theatre” w Instytucie Sztuk Pięknych i Badań Kulturowych Uniwersytetu Tartuskiego (Estonia) w ramach Programu Erasmus Teaching Staff Mobility 2007/2008.

24.06.2012 — nadanie Złotej Odznaki UŁ przez JM Rektora UŁ

od października 2012 — ekspert zewnętrzny Komisji Grantów Fundacji Nauki Czeskiej (Czech Science Foundation / GA ČR – Grantová Agentura České Republiky)

5-7 lipca 2013 — seminarium (10 godz.) nt. „The Rhetoric of Faith in Cultural Discourse” w ramach IP (DAAD Intensive Programme) „Concepts of Holiness: Re-thinking the Religious in Theatre, Cultural Performance and Media”(IP-partners: University of Mainz, University of Vienna, King’s College London, Trinity College Dublin, University of Łódź); Summer School 2013: „The Religious in Performance”, 4-11 lipca 2013, Johannes Gutenberg Universität, Mainz, Niemcy.

10 października 2014 — kolokwium habilitacyjne na podstawie rozprawy „Za pośrednictwem osób działających. Preliminaria kognitywnej antropologii teatru” (Łódź 2013); uchwała Rady Wydziału Filologicznego UŁ (nr 4/2014/1015) o nadaniu stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie kulturoznawstwo.

23.10.2017-22.10.2019 — kierownik partnerski w projekcie “Actor Training In a Globalised World” w ramach program Erasmus+, Key Action 2: „Strategic Partnership”. Partnerzy (uczelnie wyższe i organizacje pozarządowe): Copenhagen International School of Performing Arts (Dania); Lietuvos Muzikos ir Teatro Akademija (Litwa), Univerista ta Malta (Malta), Uniwersytet Łódzki (Polska), Universitatea Babes Bolyai (Rumunia), SC Civitas Consulting SRL (Rumunia), Othernessproject (Dania).

1.10.2018 — zatrudnienie na stanowisku adiunkta w Katedrze Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UŁ

1.09.2019 — zatrudnienie na stanowisku profesora Uniwersytetu Łódzkiego w Katedrze Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UŁ

Performatyka komunikacji społecznej, społeczne i komunikacyjne funkcje sztuki, teatr i sztuki performatywne w kulturze współczesnej, kształtowanie tożsamości w tekstach i praktykach kulturowych, korespondencje między sztuką, kulturą i nauką (w tym, m.in. problematyka nieliniowych systemów dynamicznych, zwrotów kulturowych, tzw. „trzeciej kultury”), estetyczne i artystyczne strategie komunikacyjne (również w kontekstach inter- i transkulturowych), źródłowe tradycje estetyczno-performatywne, kognitywna antropologia kulturowych praktyk performatywnych.